ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ੀ-ਤਾਜਾ ਬਿਲੋਨਾ ਘਿਓ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਨਵੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਰਹੀ ਹੈ।
Success Story: ਤੁਸੀਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਪਰ ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ 50 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੁਕਾਮ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਔਰਤ ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ ਦੀ ਹੈ।
ਦੱਸ ਦਈਏ ਕਿ ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ ਮੁੰਬਈ, ਠਾਣੇ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਤਾਜ਼ਾ ਬਿਲੋਨਾ ਘਿਓ ਵੇਚ ਕੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ 20 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਕਮਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਔਰਤ ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਮਾਰਚ 2020 ਵਿੱਚ ਕੋਵਿਡ-19 ਨਾਲ ਲੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਨੂੰ ਠੀਕ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਲੱਗਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਚਨਚੇਤ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ, ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਮੈਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ, ਉਦੋਂ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਯਾਦਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ ਜਿਵੇਂ ਖੇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਖਾਧੇ ਖਾਣੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਆਉਣ ਲੱਗੀਆਂ।
50 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕੀਤਾ ਸ਼ੁਰੂ
ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ "ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ, ਤਾਜ਼ੇ ਦੁੱਧ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲਾਭ ਸੀ। ਤਾਜ਼ੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਦੌਲਤ, ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਘਿਓ, ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੁੱਧ-ਅਧਾਰਿਤ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਸਪਲਾਈ ਸੀ, ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਮੁੰਬਈ ਆਈ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਇਹੀ ਚੀਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਦੁੱਧ ਦੀ ਤਾਜ਼ਗੀ ਯਾਦ ਦਿਲਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ, "ਮਾਤਾ (ਕਮਲਜੀਤ) ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਲਈ ਘਿਓ ਅਤੇ ਪੰਜੀਰੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਸਦੀ ਵੱਡੀ ਵਪਾਰਕ ਸਮਰੱਥਾ ਹੈ।" ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕਈ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਹਨ - ਧੀ, ਪਤਨੀ, ਮਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤ - ਪਰ ਇੱਕ ਕੰਮ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਉਹ ਹੈ ਆਪਣਾ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣਾ। ਇਸ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ, 50 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਨੁਭਵ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕਿਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ "ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਿ ਮੈਂ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਹੋਈ ਸੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਤਾਜ਼ਾ ਦੁੱਧ, ਮੱਖਣ ਅਤੇ ਘਿਓ ਖਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਫਲੂ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਹਾਲਾਤ ਬਦਲ ਗਏ, ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਮੁੰਬਈ ਆ ਗਈ। ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਬਦਲਾਅ ਆਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਠੰਡ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : Success Story: ਬੇਬੀ ਕੌਰਨ ਦੇ ਰਾਜਾ ਬਣੇ ਕੰਵਲ ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਚੌਹਾਨ, ਜਾਣੋ ਕੰਵਲ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ
ਸਾਲ 2020 ਵਿੱਚ ਕਿੰਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਪੇਸ਼
ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਮਾਰਕੀਟ ਖੋਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਿੰਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਦਸੰਬਰ 2020 ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਵਾਂ ਫਾਰਮ-ਤਾਜ਼ਾ ਘਿਓ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਐਡਿਟਿਵ, ਪ੍ਰਜ਼ਰਵੇਟਿਵ ਅਤੇ ਰਸਾਇਣਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੈ। ਇਹ ਕਲਾਸਿਕ ਬਿਲੋਨਾ ਤਕਨੀਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਲੁਧਿਆਣਾ ਦੇ ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕਾਰੋਬਾਰ ਚਲਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਸਥਾਨਕ ਮੁੰਬਰਾ ਦੇ ਵਿਕਰੇਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਦੁੱਧ ਖਰੀਦਿਆ। ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕਮੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੁੱਧ ਦਾ ਓਨਾ ਆਨੰਦ ਨਹੀਂ ਮਾਣਿਆ ਜਿੰਨਾ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਮਿਲਦਾ ਸੀ।'' ਦੁੱਧ ਦੇ ਸੁਆਦ ਜਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਤਿਆਗ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਮੁੰਬਰਾ ਤੱਕ ਦੁੱਧ ਲੈਣ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ।
ਕਮਲਜੀਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, "ਮੈਂ ਕਦੇ ਵੀ ਸਟੋਰ ਤੋਂ ਖਰੀਦਿਆ ਘਿਓ ਨਹੀਂ ਖਾਇਆ। ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਣੇ ਘਿਓ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਤਾਜ਼ਾ ਘਿਓ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰਿਆਂ ਘਰ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਘਿਓ ਦਾ ਸੁਵਾਦ ਮੈਂ ਲਿਆ ਸੀ ਓਹੀ ਸੁਵਾਦ ਮੈਂ ਮੁੰਬਈ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਵਿਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ : ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਕਿਸਾਨ ਬਣਿਆ ਕੁਦਰਤੀ ਸੋਮਿਆਂ ਦਾ ਰਾਖਾ, ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਖਾਦਾਂ-ਰਸਾਇਣਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
ਘਿਓ ਬਿਲੋਨਾ ਵਿਧੀ
ਘਿਓ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਮਲਜੀਤ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਿਲੋਨਾ ਨਾਮਕ ਤਕਨੀਕ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, "ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਵਿੱਚ, ਸਾਨੂੰ ਮੱਖਣ ਜਾਂ ਦੁੱਧ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਿੱਧਾ ਦਹੀਂ ਤੋਂ ਘਿਓ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਘਿਓ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਮੱਖਣ ਜਾਂ ਕਰੀਮ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਗਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਨੂੰ ਉਬਾਲ ਕੇ ਠੰਡਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੁੱਧ ਨੂੰ ਫਿਰ ਇੱਕ ਚਮਚ ਦਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਲਈ ਕਮਰੇ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਗਲਾ ਕਦਮ ਮੱਖਣ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਦਹੀਂ ਨੂੰ ਰਿੜਕਣਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਮੱਖਣ ਨੂੰ ਉਬਾਲ ਕੇ ਪਾਣੀ ਕੱਢ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ੁੱਧ ਘਿਓ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਕਿੰਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ 'ਚ ਮੱਝ ਦੇ ਦੁੱਧ ਤੋਂ ਘਿਓ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਮਲਜੀਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, "ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿੱਚ 100 ਦੇ ਕਰੀਬ ਆਰਡਰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅਜਿਹੇ ਦਿਨ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸਾਨੂੰ ਕੋਈ ਆਰਡਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ।" ਕਮਲਜੀਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਬਿਜ਼ਨਸ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਮੈਂ ਇਸ ਕਾਰੋਬਾਰ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਕਾਰੋਬਾਰ 'ਚ 8 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ
ਹਰਪ੍ਰੀਤ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਮੂਜ਼ ਕਿਚਨ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਮੁੱਖ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੱਸਦਾ ਨੇ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਸੰਚਾਲਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, "ਅਸੀਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਆਏ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਬਦਲਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਲੋੜ ਪਈ। ਅਸੀਂ ਮੱਝਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧਾਈ, ਮੌਜੂਦਾ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘਿਓ-ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਇਸ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਦਲਾਅ ਕੀਤੇ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਸੈੱਟਅੱਪ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 8 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਲੁਧਿਆਣਾ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਯੂਨਿਟ ਵਿੱਚ ਘਿਓ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦਨ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਨੂੰ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਅਤੇ ਵੰਡ ਲਈ ਮੁੰਬਈ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਚੂਨ ਘਿਓ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਆਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ: 220 ਮਿ.ਲੀ., 500 ਮਿ.ਲੀ. ਅਤੇ 1 ਲੀਟਰ। 220 ml ਦੀ ਕੀਮਤ 399 ਰੁਪਏ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਰਡਰ ਕੀਤੇ ਯੂਨਿਟਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵਧਦੀ ਹੈ।
ਹਰ ਮਹੀਨੇ 20 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਦੀ ਕਮਾਈ
ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਕਿਮੂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਘਿਓ ਦੀਆਂ 4,500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੋਤਲਾਂ ਵੇਚਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾਇਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ 20 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਤੱਕ ਦਾ ਘਿਓ ਵੇਚਦੀ ਹੈ। ਕਮਲਜੀਤ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਕਮਾਈ ਦਾ ਇੱਕ ਫੀਸਦੀ ਹਿੱਸਾ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਉਣ ਵਰਗੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ, "ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਘਿਓ ਨਿਰਯਾਤ ਕਰਦੇ ਸੀ, ਪਰ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪੋਲੈਂਡ ਭੇਜਣ ਦਾ ਵੀ ਆਰਡਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।"
ਜ਼ਰੂਰੀ ਨੋਟ: ਅਜਿਹੀਆਂ ਹੋਰ ਸਫਲਤਾ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ, www.punjabi.krishijagran.com 'ਤੇ ਲੌਗ ਇਨ ਕਰੋ ਤੇ ਸਫਲਤਾ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਟੈਬ 'ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਤੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ punjabi@krishijagran.com 'ਤੇ ਈਮੇਲ ਕਰੋ।
Summary in English: Punjabi woman Kamaljit Kaur's story full of struggle, achieved a new position at the age of 50